Nerwica, zaburzenia nerwicowe (w aktualnej klasyfikacji zaburzenia lękowe) to zaburzenia o różnorodnych objawach, polegające na: czynnościowych zaburzeniach narządów, psychogennych zaburzeniach emocjonalnych, zakłóceń procesów psychicznych i patologicznych form zachowania, których podłożem nie są żadne zmiany anatomiczne w narządach.
W naszych przychodniach w Warszawie leczenie nerwicy rozpoczynamy od rozpoznania przyczyny powstawania objawów lękowych. Nasi terapeuci mają duże doświadczenie w trafnym diagnozowaniu problemu (na podstawie wywiadu z pacjentem, obserwacji jego zachowania i odpowiednich badań) oraz w skutecznym leczeniu nerwic. Przeprowadzane w naszej przychodni terapie są skuteczne, ponieważ uczą radzenie sobie z problemami przez całe życie. W Centrum Zdrowia i Psychoterapii w Warszawie podstawą leczenia nerwicy jest psychoterapia, ukierunkowana na pozbycie się przyczyn, które powodują lęk.
Psychoterapia często wspierana jest farmakoterapią. Nowoczesne leki przeciwdepresyjne są bezpieczne i skuteczne – o ile są stosowane zgodnie z zaleceniami. Ich zastosowanie u osoby chorej na depresję lub nerwicę pozwoli na powrót do zdrowia, a następnie powrót do aktywnego pełnienia dotychczasowych ról: pracownika, małżonka, rodzica. Po włączeniu leczenia efekty pojawiają się najczęściej po 2-4 tygodniach. Po uzyskaniu poprawy należy brać leki odpowiednio długo – przez co najmniej 6 -12 miesięcy. To ważne, bo zbyt szybkie odstawienie leków u części pacjentów powoduje nawrót objawów depresji. Jak wynika z badań łączenie farmakoterapii i psychoterapii – zwiększa szanse na to, że po odstawieniu leków lęki i nerwica nie powrócą. Dzięki nam przejmiesz kontrolę nad swoimi emocjami i zachowaniem.
Pomogliśmy już wielu osobom – zapraszamy do naszych przychodni Warszawa, ul. Ogrodowa 8 i al. Wilanowska 43a.
Czym jest lęk?
Lęk jest jedną z częściej przeżywanych przez każdego z nas emocji. Doznają go zarówno ludzie zdrowi, jak i cierpiący na różne zaburzenia (w tym zaburzenia lękowe). Ocenia się, że około 25% osób zdrowych fizycznie przeżywa nadmierny lęk w jakimś okresie swego życia, a 5-10% (według niektórych źródeł 15%) cierpi na zaburzenia nerwicowe – lękowe. Można go opisać jako stan emocjonalny o przykrym dla jednostki zabarwieniu, charakteryzujący się odczuwaniem nieuzasadnionych obaw czy uczucia zagrożenia, cechuje się różnym nasileniem i czasem trwania.
Jeżeli stopień nasilenia lęku mieści się w granicach dopuszczających możliwości adaptacyjne można mówić o lęku fizjologicznym, który może pełnić funkcje pozytywne (sygnalizujące, mobilizujące), kiedy przekracza możliwości adaptacyjne pełni głównie funkcje destrukcyjne. W leczeniu nerwicy w podejściu klinicznym w naszych przychodniach w Warszawie lęk traktuje się jako zespół objawów zawierających składniki psychiczne, wegetatywne i behawioralne.
Objawy zaburzeń lękowych
Objawy psychiczne lęku
Uczucie napięcia, skrępowania, zagrożenia oczekiwanie na przykre wydarzenia, niemożność odprężenia się, zawężenie pola spostrzegania, zaburzenia koncentracji uwagi.
Objawy wegetatywno-somatyczne
Tachycardia (przyspieszenie pracy serca), wzrost ciśnienia tętniczego, rzadziej jego nagły spadek, wzrost napięcia mięśniowego, rozszerzenia źrenic, zwiększone wydzielanie potu, zmniejszenie wydzielania śliny, zblednięcie skóry twarzy, częste oddawanie moczu, biegunki, zawroty głowy, uczucie lekkości w głowie, utrata łaknienia, zaburzenia snu, obniżenie libido.
Objawy behawioralne
Manifestują się (w zależności od nasilenia lęku) od niepokoju manipulacyjnego, częstych zmian pozycji, przez niepokój ruchowy, potrzebę chodzenia do podniecenia ruchowego, rzadziej zahamowania.
Najczęściej występujące zaburzenia lękowe to:
Zaburzenia lękowe z napadami lęku
Nawracające napady ciężkiego lęku, paniki; występują w okolicznościach, w których brak jest obiektywnego zagrożenia. Między napadami paniki, pacjent jest względnie uwolniony od objawów lęku. W trakcie napadów paniki obecne są: kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, uczucie duszności, zawroty głowy, depersonalizacja, derealizacja, uczucie dławienia w gardle, pocenie się, dreszcze, parestezje, wtórny strach przed śmiercią, utratą kontroli nad sobą, lub przed chorobą psychiczną. Napady paniki pojawiają się nagle i rozwijają się w ciągu 10 minut, cały napad trwa zazwyczaj 10-30 minut, rzadko dłużej niż godzinę. Napady pojawiają się z różną częstotliwością, czasami się „lęk przed lękiem” – lęk antycypowany
Zaburzenia lękowe uogólnione
Istotą tego zaburzenia jest lęk, opisywany jako ”wolnopłynący”, oraz bezustanny, narastający niepokój. Cechują się uporczywym i uogólnionym lękiem, zamartwianiem się, nadmiernymi obawami przed codziennymi zdarzeniami i problemami. Na obraz kliniczny uogólnionych zaburzeń lękowych składają się; obawy ( martwienie się o przyszłość, o większość sytuacji życiowych, przeczuwanie, że coś się złego stanie, uczucie napięcia, trudności w koncentracji), napięcie ruchowe (trudności w znalezieniu sobie miejsca, napięciowe bóle głowy, wzmożone napięcie mięśni, drżenie, uczucie trzęsienia się, niemożność odprężenia się),wzmożona aktywność układu autonomicznego (zawroty głowy, uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, nudności, uderzenie gorąca lub zimna, pocenie się, tachykardia, przyspieszenie oddechu, suchość w ustach). Aby rozpoznać te zaburzenia należy stwierdzić pierwotne objawy lęku przez większość dni w okresie co najmniej kilku tygodni, a zwykle kilku miesięcy.
Fobie społeczne
Istotą tego zaburzenia jest przeżywanie lęku uniemożliwiającego sprawne działanie w sytuacjach społecznych, prowadzące do chęci ucieczki, albo unikania konkretnych sytuacji. Obawy przed oceną ludzi skupionych w stosunkowo małych grupach (lęk przed przebywaniem w poczekalniach, jedzeniem, lub zabieraniem głosu w obecności innych, uczestniczenie w spotkaniach towarzyskich). Mogą przejawiać się jako skargi na czerwienienie się, drżenie rąk, nudności czy potrzeba natychmiastowego oddania moczu, z przekonaniem, że jeden z tych wtórnych przejawów lęku jest problemem pierwotnym. Lęk jest ograniczony do sytuacji społecznych, a ich unikanie jest cechą dominującą.
Agorafobia
Zespół psychopatologiczny, w którym występuje lęk przed otwartą przestrzenią, często przed byciem w tłumie, niekiedy lęk przed opuszczeniem mieszkania, w środkach komunikacji publicznej, czy w sytuacjach kiedy natychmiastowa ucieczka jest utrudniona. Termin ten obejmuje grupę fobii związanych z lękiem przed wyjściem i oddaleniem się od domu, podróżowaniem samemu, miejscami publicznymi, tłumem. Często lęk pojawia się w miejscach z których ucieczka byłaby utrudniona lub niemożliwa, np. środki komunikacji publicznej, samolocie, zatłoczonym kościele itp. Cechą charakterystyczną są zachowania polegające na unikaniu tych sytuacji, a w przypadku nieskuteczności takiego zachowania, czyli zetknięcia się z sytuacją fobiczną lub wyobrażenia sobie jej przeżywanie lęku o różnym nasileniu. Do rozpoznania konieczne jest aby objawy psychiczne i wegetatywne były pierwotnym przejawem lęku, lęk musi być ograniczony (lub występować głównie) do co najmniej dwóch z w/w sytuacji, unikanie sytuacji fobicznej musi być wyraźne.
Dyplomowani lekarze psychiatrzy i psycholodzy z naszych klinik w Warszawie, posiadają szeroką wiedzę i praktykę, dzięki czemu oferują skuteczne leczenie nerwicy, dzięki nam na zawsze pozbędziesz się zaburzeń lękowych.
Zapraszamy do naszych Poradni Zdrowia i Psychoterapii – Warszawa, ul. Ogrodowa 8 i al. Wilanowska 43a
Leczenie nerwicy
Nerwica, zaburzenia nerwicowe (w aktualnej klasyfikacji zaburzenia lękowe) to zaburzenia o różnorodnych objawach, polegające na: czynnościowych zaburzeniach narządów, psychogennych zaburzeniach emocjonalnych, zakłóceń procesów psychicznych i patologicznych form zachowania, których podłożem nie są żadne zmiany anatomiczne w narządach.
W naszych przychodniach w Warszawie leczenie nerwicy rozpoczynamy od rozpoznania przyczyny powstawania objawów lękowych. Nasi terapeuci mają duże doświadczenie w trafnym diagnozowaniu problemu (na podstawie wywiadu z pacjentem, obserwacji jego zachowania i odpowiednich badań) oraz w skutecznym leczeniu nerwic. Przeprowadzane w naszej przychodni terapie są skuteczne, ponieważ uczą radzenie sobie z problemami przez całe życie. W Centrum Zdrowia i Psychoterapii w Warszawie podstawą leczenia nerwicy jest psychoterapia, ukierunkowana na pozbycie się przyczyn, które powodują lęk.
Psychoterapia często wspierana jest farmakoterapią. Nowoczesne leki przeciwdepresyjne są bezpieczne i skuteczne – o ile są stosowane zgodnie z zaleceniami. Ich zastosowanie u osoby chorej na depresję lub nerwicę pozwoli na powrót do zdrowia, a następnie powrót do aktywnego pełnienia dotychczasowych ról: pracownika, małżonka, rodzica. Po włączeniu leczenia efekty pojawiają się najczęściej po 2-4 tygodniach. Po uzyskaniu poprawy należy brać leki odpowiednio długo – przez co najmniej 6 -12 miesięcy. To ważne, bo zbyt szybkie odstawienie leków u części pacjentów powoduje nawrót objawów depresji. Jak wynika z badań łączenie farmakoterapii i psychoterapii – zwiększa szanse na to, że po odstawieniu leków lęki i nerwica nie powrócą.
Dzięki nam przejmiesz kontrolę nad swoimi emocjami i zachowaniem.
Pomogliśmy już wielu osobom – zapraszamy do naszych przychodni Warszawa, ul. Ogrodowa 8 i al. Wilanowska 43a.
Czym jest lęk?
Lęk jest jedną z częściej przeżywanych przez każdego z nas emocji. Doznają go zarówno ludzie zdrowi, jak i cierpiący na różne zaburzenia (w tym zaburzenia lękowe). Ocenia się, że około 25% osób zdrowych fizycznie przeżywa nadmierny lęk w jakimś okresie swego życia, a 5-10% (według niektórych źródeł 15%) cierpi na zaburzenia nerwicowe – lękowe. Można go opisać jako stan emocjonalny o przykrym dla jednostki zabarwieniu, charakteryzujący się odczuwaniem nieuzasadnionych obaw czy uczucia zagrożenia, cechuje się różnym nasileniem i czasem trwania.
Jeżeli stopień nasilenia lęku mieści się w granicach dopuszczających możliwości adaptacyjne można mówić o lęku fizjologicznym, który może pełnić funkcje pozytywne (sygnalizujące, mobilizujące), kiedy przekracza możliwości adaptacyjne pełni głównie funkcje destrukcyjne.
W leczeniu nerwicy w podejściu klinicznym w naszych przychodniach w Warszawie lęk traktuje się jako zespół objawów zawierających składniki psychiczne, wegetatywne i behawioralne.
Objawy zaburzeń lękowych
Objawy psychiczne lęku
Uczucie napięcia, skrępowania, zagrożenia oczekiwanie na przykre wydarzenia, niemożność odprężenia się, zawężenie pola spostrzegania, zaburzenia koncentracji uwagi.
Objawy wegetatywno-somatyczne
Tachycardia (przyspieszenie pracy serca), wzrost ciśnienia tętniczego, rzadziej jego nagły spadek, wzrost napięcia mięśniowego, rozszerzenia źrenic, zwiększone wydzielanie potu, zmniejszenie wydzielania śliny, zblednięcie skóry twarzy, częste oddawanie moczu, biegunki, zawroty głowy, uczucie lekkości w głowie, utrata łaknienia, zaburzenia snu, obniżenie libido.
Objawy behawioralne
Manifestują się (w zależności od nasilenia lęku) od niepokoju manipulacyjnego, częstych zmian pozycji, przez niepokój ruchowy, potrzebę chodzenia do podniecenia ruchowego, rzadziej zahamowania.
Najczęściej występujące zaburzenia lękowe to:
Zaburzenia lękowe z napadami lęku
Nawracające napady ciężkiego lęku, paniki; występują w okolicznościach, w których brak jest obiektywnego zagrożenia. Między napadami paniki, pacjent jest względnie uwolniony od objawów lęku.
W trakcie napadów paniki obecne są: kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, uczucie duszności, zawroty głowy, depersonalizacja, derealizacja, uczucie dławienia w gardle, pocenie się, dreszcze, parestezje, wtórny strach przed śmiercią, utratą kontroli nad sobą, lub przed chorobą psychiczną. Napady paniki pojawiają się nagle i rozwijają się w ciągu 10 minut, cały napad trwa zazwyczaj 10-30 minut, rzadko dłużej niż godzinę. Napady pojawiają się z różną częstotliwością, czasami się „lęk przed lękiem” – lęk antycypowany
Zaburzenia lękowe uogólnione
Istotą tego zaburzenia jest lęk, opisywany jako ”wolnopłynący”, oraz bezustanny, narastający niepokój. Cechują się uporczywym i uogólnionym lękiem, zamartwianiem się, nadmiernymi obawami przed codziennymi zdarzeniami i problemami. Na obraz kliniczny uogólnionych zaburzeń lękowych składają się; obawy ( martwienie się o przyszłość, o większość sytuacji życiowych, przeczuwanie, że coś się złego stanie, uczucie napięcia, trudności w koncentracji), napięcie ruchowe (trudności w znalezieniu sobie miejsca, napięciowe bóle głowy, wzmożone napięcie mięśni, drżenie, uczucie trzęsienia się, niemożność odprężenia się),wzmożona aktywność układu autonomicznego (zawroty głowy, uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, nudności, uderzenie gorąca lub zimna, pocenie się, tachykardia, przyspieszenie oddechu, suchość w ustach). Aby rozpoznać te zaburzenia należy stwierdzić pierwotne objawy lęku przez większość dni w okresie co najmniej kilku tygodni, a zwykle kilku miesięcy.
Fobie społeczne
Istotą tego zaburzenia jest przeżywanie lęku uniemożliwiającego sprawne działanie w sytuacjach społecznych, prowadzące do chęci ucieczki, albo unikania konkretnych sytuacji. Obawy przed oceną ludzi skupionych w stosunkowo małych grupach (lęk przed przebywaniem w poczekalniach, jedzeniem, lub zabieraniem głosu w obecności innych, uczestniczenie w spotkaniach towarzyskich). Mogą przejawiać się jako skargi na czerwienienie się, drżenie rąk, nudności czy potrzeba natychmiastowego oddania moczu, z przekonaniem, że jeden z tych wtórnych przejawów lęku jest problemem pierwotnym. Lęk jest ograniczony do sytuacji społecznych, a ich unikanie jest cechą dominującą.
Agorafobia
Zespół psychopatologiczny, w którym występuje lęk przed otwartą przestrzenią, często przed byciem w tłumie, niekiedy lęk przed opuszczeniem mieszkania, w środkach komunikacji publicznej, czy w sytuacjach kiedy natychmiastowa ucieczka jest utrudniona. Termin ten obejmuje grupę fobii związanych z lękiem przed wyjściem i oddaleniem się od domu, podróżowaniem samemu, miejscami publicznymi, tłumem. Często lęk pojawia się w miejscach z których ucieczka byłaby utrudniona lub niemożliwa, np. środki komunikacji publicznej, samolocie, zatłoczonym kościele itp. Cechą charakterystyczną są zachowania polegające na unikaniu tych sytuacji, a w przypadku nieskuteczności takiego zachowania, czyli zetknięcia się z sytuacją fobiczną lub wyobrażenia sobie jej przeżywanie lęku o różnym nasileniu. Do rozpoznania konieczne jest aby objawy psychiczne i wegetatywne były pierwotnym przejawem lęku, lęk musi być ograniczony (lub występować głównie) do co najmniej dwóch z w/w sytuacji, unikanie sytuacji fobicznej musi być wyraźne.
Dyplomowani lekarze psychiatrzy i psycholodzy z naszych klinik w Warszawie, posiadają szeroką wiedzę i praktykę, dzięki czemu oferują skuteczne leczenie nerwicy, dzięki nam na zawsze pozbędziesz się zaburzeń lękowych.
Zapraszamy do naszych Poradni Zdrowia i Psychoterapii – Warszawa, ul. Ogrodowa 8 i al. Wilanowska 43a
Błąd: Brak formularza kontaktowego.
Ostatnie wpisy